De opleidingen bouwkunde en elektro-mechanica van de faculteit ingenieurs-wetenschappen worden ondergebracht in een bijna passiefbouw met bijhorende omgevingsaanleg.Enerzijds moest de architect rekening houden met een heel complex programma: het is niet enkel een laboratoriumgebouw, maar ook een school- en kantoor-gebouw. Een groot aantal ruimtes met heel uiteenlopende functies liggen dicht bij elkaar. Daar komt bij dat veel van deze ruimtes specifieke eisen hebben, die niet eenvoudig verenigbaar zijn.
Anderzijds had de architect te maken met een strikt budget.

Het uiteindelijke resultaat zijn twee gebouwen, een hoogbouw en een laagbouw, met daartussen een verbindingsgebouw.De zoektocht naar flexibiliteit met bewaking van het bouwbudget zet zich eveneens door in de structuur. Hierdoor wordt gekozen voor een prefabstructuur maar in tegenstelling tot het klassieke systeem vormen de prefab isolerende sandwichpanelen tegelijk ook de constructieve schil. Dit resulteert in een massieve stapelbouw waarvan de verticale draaglijnen zich merkbaar aftekenen in de gevel. De horizontale stabiliteit wordt gewaarborgd door zones voorzien uit in situ gestort zichbeton die oordeelkundig tussen de prefabstructuur ingeschoven worden. De combinatie van beide bouwsystemen brengt een verassende ruimtewerking tot stand. De site rondom het gebouw wordt eveneens aangelegd, 5 identieke betonnen luifels die geconstrueerd worden door middel van 4 hyparvlakken  vormen telkens een structureel artefact op de campus.