In Aalst bieden een reeks zelfdragende, translucente luifels beschutting aan wachtende reizigers. In totaal zijn er 23 units, verdeeld over 3 busperrons van 'deLijn'. Elke unit is volledig samengesteld uit een composiet van glasvezelversterkt hars. De luifels verschillen daarom fundamenteel van een stalen structuur met composiet invulpanelen.
Vezelversterkt composiet wordt de dag van vandaag zeer breed toegepast, maar de luifels zijn een van de eerste toepassingen waarin het composiet ook echt als dragend wordt ingezet.
Een unit heeft een overspanning van 13 meter en wordt telkens door 1 centrale kolom ondersteund. De units hebben een omgekeerde U-sectie (2,2m breed en 1m hoog), een optimale geometrie om de nodige sterkte en stijfheid voor het dak te bekomen. Ze bestaan uit een intelligent samengesteld sandwichpaneel met honingraten, met een totale dikte van 15cm. De vezels zijn telkens zo geschikt dat ze overal optimaal structureel kunnen werken, waardoor hun densiteit en richting varieert naargelang de plaats in het paneel. Omdat het materiaal translucent is, resulteert dat in een leesbare structuur, die haar samenstelling toont en zo visueel bijdraagt aan het geheel. Die translucentie is een bijzondere eigenschap van het materiaal, wat ook op vlak van architectuur allerlei mogelijkheden biedt.
In samenwerking met de uitvoerder werd een productieproces uitgepuurd. Verschillende prototypes werden gemaakt en allerhande tests werden uitgevoerd om de theorie te verifieren met de realiteit. Samen met RAUMarchitecten heeft UTIL acht jaar aan het project gewerkt.