In Liedekerke wordt de ruimte tussen een bestaande sporthal en zwembad ingevuld met een nieuw jeugdcentrum. Uitgaande van een helder plan, wordt met eenvoudige middelen een boeiende ruimtelijkheid gegenereerd. Het plan vertrekt van een onregelmatig cartesiaans raster, waarin de lijnen alternerend een grote en kleine tussenafstand hebben. De kleinste vakken worden speels omtrokken met metselwerk. Ze worden ingevuld met berg- en technische ruimtes en zijn de steunmuren voor het dak. Op de rasterlijnen evenwijdig met de bestaande gebouwen, liggen zware, gelammelleerd houten hoofdliggers, die de secundaire liggers van het dak ondersteunen. De hoofdliggers hellen omhoog naar de voorzijde van het gebouw en kragen er stevig uit. Zo creëren ze vooraan een luifel met een open toegangshal en ensceneren ze een zicht door het gebouw op de achterliggende velden. De zware houten dakstructuur geeft identiteit aan de ruimte en resulteert niet alleen uit architecturale, maar evenzeer uit structurele afwegingen, waarbij vooral brandeisen een grote impact hebben.