Het ‘gevouwen’ stalen dak bakent de ruimte van de eetwinkel af. Om het geheel bouw- en transporteerbaar te maken, is het dak opgeknipt in twaalf stroken, die op de werf aan elkaar gebout zijn. Het dak rust op elf kolommen en leunt tegen de achterliggende betonnen massiefbouw, wat windverbanden overbodig maakt. De kolommen zijn telkens gepositioneerd op de laagste knik in de dallijnen van het dak. Vooraan, buiten, zijn drie kolommen ‘weggelaten’, waardoor daar een luifel ontstaat. Het niet plaatsen van de kolommen maakt dat de volledige structuur fundamenteel anders bedacht moet worden. Het dak werd vormgegeven als een set van hele en halve omgekeerde paraplu’s, maar werkt in de zone van de uitkraging als een reeks geknikte balken. Elk van de twaalf stroken bestaat uit aan elkaar gelaste driehoeken van geperforeerde staalplaat, met opstaande ribben op de randen. Deze ribben zorgen voor een bijkomende stijfheid.