Deze vierkante betonnen luifel voor een recreatieve tuin in Sint-Jans-Molenbeek, geraliseerd in het kader van een wijkcontract, bestaat uit een orthogonaal grid van 14 balken van een meter hoog. Elke cel meet 1,4 bij 1,4 meter. Vermits de luifel slechts in het midden van elke zijde ondersteund is, is de constructie eerder labiel te noemen. Eventuele excentrische lasten of grote uitsparingen (gaten) zorgen dan snel voor erg grote vervormingen. Het grote permanente gewicht van het in-situ beton voor de luifel van ongeveer 1 ton per vierkante meter zorgt voor een stabilisatie tegenover de zeer beperkte maar eventueel excentrische "mobiele" belastingen van bijvoorbeeld sneeuw (50kg/m2) -een vergelijkbaar principe als de werking van de stok van een koorddanser die voor een zekere inertie kan zorgen bij plots onevenwicht. De vervorming onder invloed van  "permanente" belastingen, zoals het eigengewicht (1-3cm) worden opgevangen door een bekisting in tegenpeil uit te timmeren. Omwille van de configuratie van de uitsparingen in het dak hebben de theoretische vervormingen in de vier hoeken een erg verschillende waarde. Om deze vervormingen uit te vlakken werden de cassettes op sommige plekken meer gevuld; het ontbrekende beton van de grote uitsparingen kon aldus gecompenseerd worden.

European Prize for Urban Public Space, special mention